Geschreven november 2008; laatste bewerking december 2023
Dat er een derde oog bestaat, heb je misschien wel eens gehoord of in een spiritueel
blad of boek gelezen. Voor heel veel mensen is dit echt een zweverig begrip.
Dat er een derde oog fysiek in je lichaam aanwezig is, weten veel minder mensen.
Waar zit dat derde oog nu precies zit en hoe werkt het eigenlijk?
Ook ik wees met mijn vinger op mijn voorhoofd als we het over het derde oog hadden.
Totdat ik nauwkeuriger de informatie die ik via Drunvalo Melchizedek kreeg ging onderzoeken.
Ik kwam erachter dat het helemaal niet zo vanzelfsprekend was. Ik legde mijn bevindingen aan mijn spirituele collega’s voor en het resultaat lees je hier onder.
Om de plaats van het derde oog te vinden, moet je inderdaad op je voorhoofd tussen je wenkbrauwen
zoeken. In de spirituele wereld en literatuur zegt men dat het derde oog verbonden
is met het voorhoofd-chakra, en de hypofyse. Dat zorgt voor heldere beelden, intuïtie en visualisatie.
Maar eigenlijk is dat niet het echte derde oog!
Het derde oog is in feite is een (verschrompeld) fysiek oog, diep in de hersenen gelegen!
Dit oog zoals Drunvalo Melchizedek ons leert is het kosmische oog verbonden met het 7echakra (art. 52)
en omvat de pijnappelklier! Het oog voor onze mystieke en paranormale ervaringen.
Met dat oog in contact met de hypofyse en het voorhoofdchakra kijk je bijvoorbeeld naar paranormale beelden.
Het oorspronkelijke derde oog is de pijnappelklier!
Dit orgaantje (of klier) dat van origine het formaat van een
pingpongbal had, is verschrompeld tot de afmeting van een gedroogde erwt en weegt 200 milligram.
Deze klier ziet er uit als een oog en eigenlijk is het ook een oogbal, met alle functies
die onze fysieke ogen ook hebben. Er zijn zelfs microscopische bolletjes in de pijnappelklier
waargenomen met naaldvormige calciet-, apatiet- en magnetietkristallen. Deze kristallen zijn
gevoelig voor het aardmagnetisch veld. Dit orgaantje wordt NIET beschermd door de bloed barrière zoals die voor het hersenvocht, maar bevat normaal lichaamsvocht, wat het gevoelig maakt voor vervuiling en verkalking.
De pijnappelklier is een granaatappelvormig
orgaantje en in één richting heeft het een opening waarin een lens
zit om het licht te bundelen. Het is hol, bevat water en heeft kleine receptoren aan de
binnenzijde. Het bezit de hoogste energie van alle organen. Zijn uitzicht is, hoewel dit
wetenschappelijk nog niet is vastgesteld, naar boven gericht, naar de hemelen. Net zoals
onze ogen een hoek van 90 graden kunnen maken, zo kan de pijnappelklier ook 90 graden
’zien’ vanaf zijn beginpunt. En net zoals wij niet naar achteren kunnen zien,
zo kan de pijnappelklier ook niet naar beneden kijken.
De pijnappelklier heeft een hele belangrijke factor in het bewustzijn.
De wetenschap heeft ook aanwijzingen dat de pijnappelklier een rol speelt in mystieke,
paranormale ervaringen. Het verankert het zilveren koord wat gebruikt wordt bij uittredingen.
Binnen in de pijnappelklier zelf, ook in zijn verschrompelde vorm, zit alle kennis van de
geometrie en van de wijze waarop de werkelijkheid is ontstaan. Het is daar allemaal aanwezig,
in elk levend wezen. Het oog waar al onze kennis is opgeslagen (Spirit is centerd there).
Zonder onze oude herinneringen zijn wij
op een andere manier gaan ademhalen. Pranische (levens)energie stroomde dwars door het
midden van de pijnappelklier. In plaats van de Prana (levensenergie) door de pijnappelklier
naar binnen te halen en het opwaarts en neerwaarts in onze centrale buis te laten, begonnen
wij het via onze mond en neus naar binnen te halen. Hierdoor werd de Prana voorbij de
pijnappelklier gevoerd. Dit betekende dat wij de dingen op een totaal andere manier gingen
zien. We kregen een geheel andere interpretatie van de werkelijkheid die we ’goed’
en ’kwaad’ gingen noemen, oftewel een polariteits bewustzijn. Het gevolg van polariteitsbewustzijn
is dat wij zijn gaan denken dat we vanuit een lichaam naar buiten zitten te kijken,
op de een of andere manier afgescheiden van dat wat er buiten ons om gebeurt.
Die afgescheidenheid is duidelijk een illusie. Het kijken via het geopende derde
oog lijkt op het oog van Horus uit de Egyptische mystiek. Het Horusoog symboliseert de
mens, die op zoek is naar de universele waarheid, de waarheid achter alle waarheden. De
mens kan deze waarheid alleen vinden als hij of zij in staat is de wereld door het oog
van Horus te bezien. Pas dan is hij of zij in staat om de oude waarheden te herkennen,
te ervaren en te beleven. Dat het belang van de pijnappelklier reeds lang bekend is, zelfs in het Vaticaan, laat David Wilcock zien in zijn lezingen hierover. De moeite waard om even aan te klikken David Wilcock: The Source Field Investigations
Aan Drunvalo Melchizedek (art. 53) is het te danken dat deze informatie uit de oude mysteriescholen aan ons doorgegeven
mag worden. Een leer die ieder van ons reeds in zich heeft. Het enige wat we hoeven te doen is ons weer te herinneren.
